Over Vier V's

Weer een week voorbij! Ik zal hier wat vertellen over de volgende Vier V's:
Van Rey City, Victoria, Vancouver Island en de Voortgang van mijn onderzoek op SFU.

Over die eerste V ben ik het liefst zo kort mogelijk. Gelukkig heeft de meerderheid van de kiezers in Remuunj met hun stem laten zien dat ze juist niet dwepen met de Lijst Van Rey.

Zaterdagmorgen vertrokken Sam, Sweeney en ik richting veerpont. Iets met de tijd (alweer!) en een wekker, zorgde ervoor dat ik me haastje-repje moest klaarmaken. We haalden James (ook uit Australië) onderweg op. We waren een van de laatste auto's die aan boord konden.
De vaart op zich is al een belevenis. Helaas waren er geen orca's of walvissen te zien onderweg. De tocht leidde tussen een aantal kleinere eilanden door, allemaal bedekt met rotsen en groen. Hier en daar wat huizen die je vanaf het water kon zien, en die samen wel wat van een filmset weg hadden.
De rest van de dag brachten we door in Victoria: de hoofdstad van Brits Columbia. In de stad zagen we onder andere de binnenhaven met provinciaal parlementsgebouw, Empress Hotel en 'zingende toren' geschonken door de Nederlandse gemeenschap. Zie foto's. 's Avonds waren we nog in een board games café, en natuurlijk in de pub.

Na een onrustige nacht (zoals het hoort in een hostel...) vertrokken we zondag (=vanmorgen) richting het noorden van Vancouver Island. De boot terug naar het vasteland vertrok vanuit de stad Nanaimo. Onderweg stopten we bij Shawnigan Lake en Kinsol Trestle. Dat laatste is een voormalige houten spoorbrug over een ravijn. Deze is een paar jaar geleden totaal opgeknapt en nu een voetgangersbrug.
We reden door naar Nanaimo en hoe dichter we daarbij in de buurt kwamen, hoe meer het ons beloofde zonnetje doorkwam; voor het eerst dit weekend! Lente...?

Op veler verzoek wil ik ook nog wat schrijven over mijn onderzoek hier. Dat is het belangrijkste deel van mijn verblijf, en jullie hoeven je geen zorgen te maken!
We zijn bezig met een systeem vergelijkingen, dat de posities van een groep 'deeltjes' (mensen, dieren, bacteriën,...) beschrijft en het verloop daarvan in de tijd. We kijken naar de link tussen een uitgebreid systeem en een vereenvoudiging daarvan. Als het op rekenen aankomt, is dat vereenvoudigde systeem veel beter dan het originele. Het vereenvoudigde systeem heeft echter wat problemen en we proberen die op de juiste manier op te lossen door de link te leggen met het originele systeem. De oplossing moet dan logisch volgen uit de eigenschappen van het uitgebreide systeem. (Voor de kenners: ik heb een systeem gewone differentiaalvergelijkingen. Uit het modelleren volgt een eerste-orde systeem, dat echter o.a. problemen heeft met uniciteit en continuïteit. We geloven dat we uit een tweede-orde systeem, à la Tweede Wet van Newton, de juiste fysische oplossing kunnen halen. Het tweede-orde systeem heeft een kleine parameter voor de tweede afgeleiden. Formeel is het eerste-orde systeem de limiet van het tweede-orde systeem. Wat dit precies betekent, is echter de vraag.)
Een groot deel van mijn tijd hier heb ik besteed aan het doen van computerberekeningen. Ik wilde zien in hoeverre de oplossingen van de twee bovengenoemde systemen op elkaar lijken. Afgelopen week hebben we echter twee Russische artikelen gevonden die een deel van onze theoretische problemen behandelen. Hoera dus! Men zegt ook wel dat alle wiskundige resultaten die je nu vindt al een keer eerder gevonden zijn door een 'obscure Russian working in the late 1940s'. Probleem was dat één van de artikelen nooit in het Engels vertaald is. Ik vind het altijd leuk om te zeggen dat de wiskunde een universele taal is. Dat dit zo is, bewijst wel dat ik m.b.v. Google Translate het artikel eigenlijk wel kon volgen. De taal is in de meeste artikelen vrij simpel, en bovendien vormen de formules eigenlijk het skelet. Ik begon alleen te twijfelen toen ik het woord 'motorcycle' in de vertaling tegenkwam...
Gelukkig is het andere artikel wel vertaald (zij het in meer dan 70 bladzijden) en staat de meeste informatie uit het eerste artikel er ook in.
Komende week, de laatste week (!), moeten we dingen gaan afronden. Ons doel is om een eerste schets van een artikel af te hebben voordat ik repatrieer. Dat we nu literatuur hebben gevonden verandert wel een hoop over hoe dat artikel eruit gaat zien.
Ik denk dat de afgelopen tijd wel illustratief is voor hoe wetenschap werkt. De eerste weken had ik het gevoel dat alles wel vooruitging maar op een laag tempo. Te langzaam misschien... Vorige week ging het opeens snel. Ik vind het theoretische werk eigenlijk leuker dan het programmeren, dus ik ben wel blij nu. De komende week wordt belangrijk, ook om een goede basis te hebben om verder te werken als we elkaar niet meer iedere dag zien.

Ik ben benieuwd, en hou jullie op de hoogte!
Groeten en tot binnenkort,

Joep